Dalgaların Kıyıya Attığı Odunlar Benim Yaşam Amacım Oldu...

Merhabalar,

Bu odun parçalarına merakım olduğu oldukça belli zaten ama aslında yaratılışımızla birlikte bize biçilen görev ve sorumluluklar gözlerimizin önünde yıllarca bizi izleyebiliyor. Bazen bir şey görürsünüz ve bununla ne yapmanız gerektiği hemen anlaşılır. Ama yıllarca o şeyin içinde durursunuz, göremeyebilirsiniz demek istiyorum. :) O inanılmaz dalgaların karaya attığı odun parçaları gözümün önündeydi ve onlara çok sık dokunup, onları amaçsızca, sırf hayranlıkla onların o dalgalarda suyun kuvvetiyle nasıl başkalaştıklarını inceliyordum.

Çünkü ağaçlardan kopan ve denizin haşin dalgalarıyla bilemediğiniz yıl veya zamanda boğuşup, çok enteresan şekillere bürünmeleri bana her zaman olağanüstü gelmiştir. Elime aldığım her dokunduğum odun parçası, bir süre sonra kafamda hikayeleşmeye başladı. Belki ilk zamanlar bunları topladığım ve bir kenarda biriktirmeye başladığım dönemlerde çevremdekiler buna anlam verememiş bile olabilir. Gerçi anlam verememeleri çok normal çünkü kendim de anlamsız ve amaçsız, hayranlıkla topluyordum onları.

Gelin görün ki, hayat çok enteresan... Denize olan tutku, biriktirilen odun parçaları ile onlara anlam biçen kişi biraraya gelince bakın neler çıkıyormuş gördük ve görüyoruz. Eskiye göre daha bilinçli ama hala amatör bir ruhla dokunuyorum ve şekil veriyorum odunlara.

İlk zamanlar onları bir yelkenli, bir tablo, bir abajur veya başka bir şeye dönüştürdüğümde hep kendime saklıyordum. Bir gün artmaya başladılar ve artık onlarla beraber bir atölyeye taşınmam gerektiğini düşünerek, Galata'daki daireye geçtim. Bu sefer orada devam ettim odunlarla uğraşmaya... Onları dönüştürerek insanların dikkatini çekmekti amacım. Bir süre sonra oraya da sığmamaya başladık. Bu sefer çevreme hediyeler vermeyi akıl ettim. Sevdiklerime hediye verdim ve tekrar üretmeye devam ettim. Yine zaman geçiyordu ve yine ben hediye ediyordum. Sonra artık hediye verdiğim canlar da bunları dönüşüme katkı olsun diye satın almaya başladılar.

Sonra... sonra...

Sonrası üretmeye devam, çünkü ilgi gören bir dönüşümün yer alması gereken çok mekan, duvar, yer ve insan yaşamı var. Ve sanırım vermem gereken mesaj yerine çoktan ulaştı bile...


Sevgi ve içtenlikle
Sevan Daniyel